Crkva Svetog Ilije u Boljevcu izgrađena je i živopisana u doba Mihajla Obrenovića 1861. godine, a u vreme stolovanja arhiepiskopa i mitropolita Mihajla i episkopa negotinskog, Gerasima. O ovome svedoči i natpis koji se nalazi na zapadnom zidu naosa, iznad središnjeg portala. U natpisu takođe stoji da se za izgradnju i oslikavanje crkve zalagao Milija Petrović, boljevački paroh.
Milija Petrović, nakon završene Bogoslovije u Beogradu, bavio se sveštenstvom sa svojim ocem u Ilinu, parohijskom centru, sve do 1854. godine. Te godine se, na njihovu inicijativu, sedište parohije iz Ilina premešta u Boljevac, a sedam godina kasnije, takođe na njihovu inicijativu, gradi Crkva Svetog Ilije u Boljevcu.
Crkva je osveštana 20. jula 1863. godine od strane episkopa timočke eparhije Evgenija i posvećena Svetom Iliji. Od tada je u funkciji. Hram i ikonostas živopisao je Milija Marković sa sinom Nikolom, koji je bio učenik Steve Todorovića, jednog od najpoznatijih srpskih slikara XIX veka.
Boljevačka crkva građena je u baroknom stilu, po uzoru na beogradsku Sabornu crkvu, o čemu svedoči sama arhitektura i raspored elemenata unutar hrama. Što se tiče slikarske dekoracije, crkva ima oslikan ikonostas i freske na svodu. Pored slikarstva sa scenama iz Hristovog život, prikazima Bogorodice, Jovana Krstitelja, Svetog Ilije, predstavama apostola, ikonostas ima i bogatu rezbariju. Od zidnog slikarstva, postoje pikazi samo na četiri poluobličasta svoda koja prate podelu na četiri traveja, gde se nalaze scene iz Hristovog života i alegorije, npr. „Priča o udovičinoj lepoti”, „Milostivi Samarićanin”, „Krštenje Hristovo” i dr. „Vizija Pakla” i „Raj” nalaze se na zapadnom zidu.
Crkva Svetog lije u Boljevcu proglašena je spomenikom kulture 15. maja 1980. godine i od tada se nalazi pod zaštitom Zavoda za zaštitu spomenika. Dimenzije crkve su: 31,5m dužine, 13,5 m širine zapadnog dela i 14,5 istočnog dela, sa bočnim konhama čiji polokružni luk iznosi 8,5 metara.

Krepičevac se nalazi četiri kilometra severno od sela Jablanica, u živopisnom predelu Radovanske reke. Manja trolisna graševina, nastala je pod uticajem moravske škole i posvećena Uspenju Presvete Bogorodice. Građevina je jednostavna je i bez kubeta, zidana od kamena, pa malterisana. Živopisna je, ali su samo manje površine živopisa sačuvane.
Najbolje su sačuvani delovi fresaka u priprati, gde se levo od ulaza nalazi ktitorska kompozicija. To je Georgije sa modelom crkve u ruci, njegova žena Zora i sin Manojlo. Ova kompozicija se ubraja u bolje ktitorske portrete. Ličnosti na sebi imaju bogate kostime, karakteristične za period kada je freska i rađena. Tu, pored ktitora, nalazi se i natpis iz koga se vidi da je manastir podigao Georgijev sin Janov (Jovanov) sa ženom Zorom i sinom Manojlom. Ostali sačuvani delovi živopisa nalaze se u olataru i naosu.
Manastir Krepičevac ima zidani ikonostas sa nekoliko sačuvanih ikona: Hrist, Bogorodica, Sv. Jovan, Blagovesti. Krepičevac je ženski manastir.